System badawczy wibracji elektrycznych jest precyzyjnym urządzeniem badawczym symulującym uszkodzenie produktów i poszczególnych komponentów w rzeczywistym środowisku pracy.

Jego zasada działania jest podobna do zasady głośnika, tj. na napędzanego przewodnika oddziałuje siła pola magnetycznego, czyli siła pobudzenia próby drgań.

Proces pracy systemu polega na tym, że cewka pobudzająca i cewka poruszająca się w ciele stołu tworzą dwa wzajemnie prostopadłe pola magnetyczne podczas podania energii.Dwa pola magnetyczne przecinają magnetyczne linie siły ze sobą, aby wygenerować siłę pobudzenia..

Przyspieszenie drgań (a), amplituda (mm), częstotliwość (HZ) i inne wskaźniki generowane w tych zjawiskach pobudzenia są wprowadzane do sterownika drgań za pośrednictwem czujnika drgań.

Kontroler analizuje i przetwarza wyjście do przedwzmacniacza i wzmacniacza mocy, a następnie wzmacniacza mocy do ciała sceny, i tak dalej,aby utrzymać działanie układu badawczego wibracji w zakresie stabilnego wskaźnika badania,W tym procesie wentylator chłodzący jest używany do chłodzenia ciepła generowanego przez dwa wzajemnie prostopadłe pola magnetyczne przechodzące prąd.

Temperatura wygenerowana w polu magnetycznym nie może być wyższa niż 110°C, w przeciwnym razie spowoduje zbyt wysoką temperaturę i alarm.Wymaga to, aby temperatura środowiska laboratoryjnego, w którym znajduje się układ badawczy wibracji, wynosiła temperaturę normalną..

Zgodnie z F=ma (drugim prawem Newtona), m jest całkowitym obciążeniem na stanowisku do badania drgań.masę ruchomych części stołu drgającego (przesyłka ruchoma) m3, a masą rozciągniętej platformy stołu wstrząsającego m4, tzn. całkowitą m = m1+m2+m3+m4. a jest przyspieszeniem wytworzonym podczas badania drgań,i mnożenie m i a może obliczyć siłę napędową wymaganą do badania drgań.

Ponadto, jeśli przyspieszenie nie jest podane w odpowiednich standardach, podane są tylko częstotliwość i przemieszczenie (amplituda).gdzie f jest częstotliwością (HZ) i d jest amplitudą (mm)Ponieważ wibracja jest wibracją fal sinowych, pojedyncza amplituda jest odległością pół fali, więc musi zostać przekształcona i odróżniona.